Mijn laatste maand in Amerika is aangebroken! So sad, so so sad!

Er is in de maand April en begin Mei heel veel gebeurd en vooral veel veranderd. Ik kan het beter uitleggen in de form van mijn instagram foto's van afgelopen maand.

(1 April)

(5 April)

Ten eerste had ik mijn allereerste Track & Field meet (competitie). Het ging wel okay, had wel beter gekund, maar de eerste keer is het altijd uitzoeken. In de foto hier boven zie je dat ik een beetje gewond was. Gelukkig geen oorlogswond, maar een beetje last van mijn schenen, wat eigenlijk heel normaal is in Amerika als je een sport doet, dat heet "shin splints." Ik had Javelin (Tarzan speer zo ver mogelijk gooien), Discus (zware frisbee zo ver mogelijk gooien) en Long Jump (naam spreekt voor zich) gedaan. De tweede foto is samen met Aubrey, bij mijn eerste Varsity (hoogste niveau) wedstrijd. Onze coach had ons samen ingeschreven voor Javelin, en ondanks dat we totaal niet ver gooide hebben we het wel naar ons zin gehad haha.

(5 April)

Op naar wat vrolijker nieuws, ik heb nogmaals een Sporting KC wedstrijd mogen bijwonen. Dit keer nam ik mijn Nederlandse buddy Lotte mee. Lotte is ook een uitwisselingsstudent uit Amsterdam. Het was super grappig omdat we een mix van Engels - Nederlands tegen elkaar spraken afhankelijk van welke woorden we niet in een ons eigen taal wisten. We hebben een heel gezellig avond gehad en ik liet mijn shirt tekenen voor mijn favourite Sporting speler Graham Zusi #8.

(6 April)

Waar ik wel heel erg van geniet is Frozen Yoghurt, of zoals de meeste Amerikanen zeggen "FROYO". Je hebt ook zoveel smaken in Amerika.In Amerika hebben ze ook zoveel verschillende smaken, en ook echt rare smaken haha. Ik weet niet zeker of ze dit ook in Nederland hebben, vast wel maar natuurlijk niet zo leuk als hier, dus probeer ik zoveel mogelijk te genieten van de heerlijke ijs/yoghurt hier.

(13 April)

HOERA, nog meer eten! Dit was de eerste keer dat ik bij de Cheescake Factory had gegeten, en het was HEERLIJK! Ik zo vaak van die Amerikaanse YouTubers hier eten en eindelijk was het mijn beurt. Ze hebben niet alleen cheesecake, maar ook gewoon normaal avondeten, zoals pastas, hamburgers, en heel veel andere Amerikaans eten. Zeker een aanrader voor als je in Amerika bent. :)

(14 April)

Dit was wel heel heftig. Helaas heeft onze school en onze wijk afscheid moeten nemen van Reat Underwood, een 14-jarige jongen die samen met mijn opa werd neergeschoten door een anti-joodse man. Zelf kende ik Reat en hadden we acting class samen vorige school periode en het was een eer dat ik hem heb mogen kennen. De eerste dag dat we terug op school waren na het incident, droegen we allemaal wit en kwam de hele school 's ochtends samen om hem te eren. Voor mij is dit de eerste keer dat iemand zo dicht bij mij heeft komen te overlijden, en zwaar was dat zeker. Maar gelukkig kwamen alle scholen in Overland Park samen en hebben we het met elkaar kunnen verdragen. Dit nieuws heeft Nederland volgens mij bereikt en ik had de volgende dag koekjes gemaakt met Maddie & Ariana, ter ere aan Reat en om de leerlingen bij ons op school een beetje op te vrolijken. Gelukkig was dat gelukt. In de woorden van Reat, "Live life to the fullest and never give up!"

(19 April)

Mijn school, Blue Valley, hield zijn allereerste charity carnaval. Tijdens Spring Break was een Senior bij mij op school verlamd geraakt door een golf die hem volledig naar de bodem van de oceaan duwde en hij zijn nek brak. Hij is zich heel langzaam aan het herstellen in een recovery center in Denver, Colorado. Je zou bijna denken dat onze school vervloekt is, dat we zoveel ongelukken hebben gehad, maar ik ben zo blij met alle support die onze school geeft. Dus al het geld dat werd verzameld van de carnaval ging naar het goed doel van Alex Fraser. In de foto hierboven rijd ik in de Police Cart van officier Randall. Ik moet eerlijk zeggen, ik voelde me wel heel even bad ass toen ik erin zat en alle lichten af gingen haha.

(30 April)

Eind April werd de Senior Honours & Awards Program for the class of 2014 gehouden. Ik werd twee keer genoemd, en tjah "geëerd", weet eigenlijk niet hoe ik het anders moet zeggen haha;Presidential Community Service Award, omdat ik meer dan 100 uur vrijwilligerswerk heb gedaan, enOutstanding Achievement in Advanced Algebra, en dat is ongeveer college niveau. Ik was erg blij met allebei de awards, had geen idee dat ik er awards voor kreeg of dat ik uberhaupt genomineerd was, of hoe je dat ook noemt. Maar wel een eer, vooral als je wel je best heb gedaan op school, terwijl dat helemaal niet hoefde.

(3 Mei)

Mijn allerlaatste Ayusa meeting. Op deze laatste oriëntatie kregen we onze certificaten, voor de studenten, de families en de scholen. Ook kreeg ik een Community Service Award voor het doen van vrijwilligerswerk dit jaar. De tweede foto is samen met mijn gastmoeder Barbara. Ook schreven we een brief naar onszelf die onze regio coordinator over een half jaar naar ons gaat opsturen. Spannend om terug te lezen dan!

(4 Mei)

Nog een Sporting KC wedstrijd, maar met mijn Spaanse vriendin Clara. Zij is ook een uitwisselingsstudent en was vorig jaar een uitwisselingsstudent in Engeland. Heel bizar is dat eigenlijk, 3 landen in 3 jaar, maar wel super tof van der!Het begint weer lekker warm te worden, dus hebben we kunnen genieten van het zonnetje en eindelijk korte broeken en korte mouwen.

(9 Mei)

Aanstaande zondag is het dan zover, mijn graduation! Ik kijk hier al maanden naar uit, want dan is het High School plaatje helemaal compleet. Ik heb eindelijk mijn cap & gown ontvangen en wilde het gelijk aantrekken! Oh ik kijk er zo naar uit en vind het enorm spannend! Heel de Senior class gaat met de yellow school bus daar naartoe, en dat moet dan onze laatste busrit voorstellen, en dan de hele ceremonie die in een arena plaatsvindt.

(14 Mei)

JA JA JA! Na 9,5 maanden ben ik eindelijk herenigd met mijn vader. Hij haalde me op van school samen met Natasha, en ik kon maar niet stoppen met huilen. Als je jouw familie al zo lang niet meer in het echt heb gezien is zo'n reunie zo bijzonder. Ik heb hem enorm gemist en ben blij dat hij er deze week is voor mijn graduation.

Nou dat was het weer voor April en de helft van Mei. Binnenkort graduation en dan afscheid nemen van iedereen. Oh wat gaat tijd zo hard, jeetje! Ik hoop dat jullie hebben genoten van mijn verhalen afgelopen jaar! Hierna zal ik nog een post plaatsen en dan ben ik weer terug in Nederland.

Heel erg bedankt voor het lezen en ik hoop dat het je een beetje heeft kunnen inspireren of in ieder geval een insight gegeven van het Amerikaans leven.

And remember keep dreaming and believing my lovelies!

Lief, Yasmin